Interview Minister / Platform Bezorgde Dienders

Interview Minister / Platform Bezorgde dienders

 

1) Het kabinet heeft een akkoord gesloten met de vakcentrales over 5,05% loonsverhoging en eenmalig € 500. Hiertegenover staat een versobering van de pensioenen. Is dit geen sigaar uit eigen doos?

Bij onderhandelingen worden altijd “zoet en zuur” tegen elkaar uitgeruild. Het kabinet heeft begin juli met de ambtenarencentrales een aanpassing van de pensioenregeling afgesproken. Door deze aanpassing hoeven zowel de werknemers als de werkgever minder pensioenpremie te betalen. Wat de werkgever bespaart aan pensioenpremie wordt gelijk weer in loon gestopt. Daarbovenop stelt het kabinet in totaal 3,25% salarisverhoging beschikbaar, plus de € 500,- eenmalige uitkering voor iedere actieve politiemedewerker. Ik noem dat bepaald niet een sigaar uit eigen doos. Samen met de 0,8% loonsverhoging die al per 1 januari 2015 naar aanleiding van pensioenafspraken is uitgekeerd stijgt het salaris van iedere politiemedewerker in twee jaar dus met 5,05%. Bovendien zal het nettoloon van de medewerkers ook nog eens gemiddeld 0,5% extra stijgen doordat de medewerker zelf ook minder pensioenpremie betaalt.

2) Maar snapt u dan niet dat de zoveelste verslechtering van hun pensioen gevoelig ligt, met name voor de jongere categorie collegae die nu dan weliswaar meer overhouden, maar “aan het einde van de rit” een lager bedrag in de pensioenpot hebben?

Natuurlijk snap ik heel goed dat dat gevoelig ligt. Er gebeurt de laatste jaren heel veel op het gebied van pensioen. En het is ook een vrij technisch onderwerp. Maar als ik het zo simpel mogelijk probeer uit te leggen dan is er nu afgesproken dat pensioenen in de toekomst niet meer worden geïndexeerd op basis van de loonontwikkeling maar op basis van de prijsontwikkeling. Als je die twee over de afgelopen veertig jaar tegen elkaar afzet dan blijkt dat er maar weinig verschil tussen zit. Het is dus maar de vraag of dit slechter uitpakt. Bovendien moeten we helaas onder ogen zien dat de pensioenen de afgelopen jaren helemaal niet geïndexeerd konden worden en dat het maar de vraag is of dat de komende jaren anders zal zijn.

Als ik kijk wat het kabinet tegenover deze aanpassing aan extra loonruimte beschikbaar heeft gemaakt dan vind ik het een fair deal. Ook voor de politie. En dat vinden drie van de vier ambtenarencentrales kennelijk ook anders hadden ze er niet mee ingestemd.

3) Waarom heeft het kabinet met de ambtenarencentrales gesproken en niet met de politiebonden. Die gaan toch over de politie-cao?

Aan verschillende cao-tafels was een impasse ontstaan. Het kabinet wilde deze impasse doorbreken. Omdat de pensioenregeling niet alleen van politieambtenaren is moeten daarover met veel meer sectoren afspraken gemaakt worden. Daarom is het kabinet het gesprek met de ambtenarencentrales en andere werkgevers aangegaan.

4) Voor politiemensen gaat het niet alleen om loon. Zij willen ook dat er in een CAO politie specifieke afspraken worden gemaakt. Waardering voor het zware werk is minstens zo belangrijk. Hoe kijkt u daar tegenaan?

Daar ben ik het helemaal mee eens. En daar wil ik ook graag over praten. Alleen dan moet je wel met elkaar aan tafel gaan zitten om dit soort zaken te bespreken. Tot nu toe weigeren de politievakbonden dat.

Bij onderhandelingen hoort dat je bepaalde zaken wat zwaarder aanzet. Maar we moeten niet doen alsof de werkgever de afgelopen jaren niets heeft gedaan als het gaat om waardering en erkenning van de zwaarte van het politievak. Denk bijvoorbeeld aan de OVW periodieken, het nieuwe uniform, het nieuwe dienstwapen, de aanpak van PTSS en de trainingen mentale weerbaarheid. In mijn cao-inzet zit ook een voorstel voor verlenging van het aantal trainingsuren. Ik kan me voorstellen dat bonden een afspraak daarover net even anders willen. Daar kun je in onderhandelingen altijd over praten maar dan moet je wel aan tafel komen.

5) Vindt u echt dat politiemensen tot hun 67^e moeten blijven werken?

Iedereen zal langer door moeten werken dan nu, ook de politie. Tegelijk begrijpt iedereen dat je bepaalde functies binnen de politie niet tot je 67^e kunt blijven vervullen. Alleen de oplossingen die we daarvoor in het verleden hebben bedacht voldoen niet meer voor de toekomst. Mijn inzet is daarom om tot een nieuw stelsel te komen met als uitgangspunt dat wij in politiemensen blijven investeren, zodat zij vitaal tot de AOW-leeftijd kunnen doorwerken, binnen of buiten de politieorganisatie. Eerder stoppen met werken moet mogelijk blijven maar meer als een individuele keuze. In een dergelijk nieuw stelsel zou sprake moeten zijn van een evenredige verdeling van de lusten en lasten over de generaties.

6) Zoals in de petitie aangegeven, begrijpen wij dat er “langer uit de pensioenruif gegeten wordt” en dat de werkende Nederlander twee jaar langer moet doorwerken om dat op te vangen. De diender is echter “meegeschoven” in dat proces en moet eveneens werken tot zijn 68^e levensjaar. Dat zijn geen 2, maar 7 jaren langer werken. Los van het feit dat je jezelf kunt afvragen of iemand boven de leeftijd van 60 jaar nog wel in staat is, om de fysieke veiligheidstaken die van de diender verwacht worden uit te voeren, vragen wij u hierbij of het niet chiquer zou zijn om een overgangsregeling te creëren?

Het opschuiven van de AOW-leeftijd kent een overgangsregime en gebeurt geleidelijk de komende jaren. Zoals hiervoor al gezegd begrijpt iedereen dat je sommige functies binnen de politie niet onbeperkt kunt blijven vervullen. Mede hierom hebben we met de vakbonden in het verleden afspraken gemaakt om eerder uit te kunnen treden dan de AOW-leeftijd, zoals de levensloopbijdrage en de TBF . Die afspraken gelden nog steeds. Het is dus niet zo dat een politiemedewerker opeens 7 jaar langer moet doorwerken dan eerst. Wel schuiven die afspraken mee met het maatschappelijk breed opschuiven van de pensioenleeftijd. Wat daarbij overigens opvalt is dat maar weinig politiemensen de toelages die bedoeld zijn om eerder uit te kunnen treden ook opzij zetten.

 

7) U kunt toch niet een diender na een carrière van 40 jaar als politieagent op straat (niet iedereen wordt korpschef) met een overvolle “harde schijf”, elders binnen de politieorganisatie tewerkstellen of laten omscholen om een ander vak te leren? Dat doet denken aan de situatie dat iemand een waakhond aanschaft die de baas en zijn goederen prima bewaakt, maar naar het asiel wordt gebracht wanneer hij door ouderdom niet meer in staat is om te doen waarvoor hij was aangeschaft. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

En dat is ook niet de bedoeling. Waar wij naar toe willen is een loopbaanbeleid waarin medewerkers zich gedurende hun loopbaan continu blijven ontwikkelen en inzetbaar blijven voor werk binnen maar ook buiten de politieorganisatie. Medewerkers moeten daar zelf verantwoordelijkheid voor nemen. De werkgever moet de randvoorwaarden en faciliteiten bieden zodat ze die verantwoordelijkheid ook kunnen nemen. Al s je naar een dergelijk systeem toegaat moet je natuurlijk wel onderscheid maken tussen medewerkers die net beginnen en medewerkers met 40 dienstjaren. Dat vraagt om een goed overgangsbeleid.

Tegelijk vind ik dat, zeker als je in een reorganisatie iedereen een werkgarantie geeft, je van medewerkers mag verwachten dat ze de flexibiliteit hebben om ander werk te accepteren dan ze 40 jaar hebben gedaan maar waarvoor ze ook geschikt zijn of geschikt zijn te maken. En ik vind dat u die diender met 40 dienstjaren tekort doet. Op die harde schijf staat heel veel kennis en ervaring die ook in andere functies kan worden gebruikt. De politie is een grote organisatie . Daarbinnen is veel mogelijk. Maar ook buiten de politie hebben die kwaliteiten waarde.

8) Waarom wilt u het aantal vrije weekenden verlagen?

Eerder heb ik de bonden al geschreven dat het beperken van de vrije weekenden wat mij betreft van tafel is. Dat neemt niet weg dat politieinzet nu eenmaal veel in de avonden en weekenden wordt gevraagd. Vanuit maatschappelijk en werkgeversoogpunt is het dan wel lastig dat juist de politierechtspositie daar forse beperkingen aan stelt. Mijn streven is om dit soort zaken niet in de rechtspositie in beton te gieten maar dat een kwestie tussen medewerker en leidinggevende te laten zijn. Zijn er medewerkers die er voor kiezen om veel weekenden te willen werken dan moet dat kunnen. Andere medewerkers willen misschien een functie waar ze juist minder in de weekenden werken vanwege bijvoorbeeld kinderen of de baan van hun partner. Ook dat moet bespreekbaar zijn. Feit blijft natuurlijk wel dat je als politieambtenaar voor een vak kiest waar werken in de avond en de weekenden bij hoort.

9) Dat klinkt heel mooi maar feit is dat die avonden en weekenden op de schouders van te weinig liggen?

Daar heeft u een goed punt. Daarom heeft de korpschef in overleg met mij besloten om de instroom vanaf dit jaar weer te gaan verhogen. En misschien moet we dat eerst beter op orde hebben voordat we een afspraak over weekenden kunnen maken. Ik heb de bonden in mijn laatste brief ook al laten weten dat het beperken van het aantal vrije weekenden wat mij betreft van tafel is.

10) Ons inziens is het ook een zwaktebod en heeft het meer te maken met capaciteitsmanagement. Het bijzondere vak dat wij hebben, is met weinig andere beroepsgroepen te vergelijken. Bij sommige beroepsgroepen wordt ervoor gekozen om ook in de weekenden geld te verdienen aan de burger, gewoon omdat dat het meest geschikte moment is. De aanwezigheid van de politie in het weekend is vanuit een totaal andere invalshoek. De maatschappij vraagt namelijk dat de veiligheid (ook die van de mensen die op dergelijke momenten hun waren aanbieden) zo goed mogelijk gewaarborgd wordt . Wanneer er meer weekenden gewerkt zouden worden, zou dat inhouden dat de kosten voor onregelmatigheidstoeslag aanzienlijk hoger zouden worden. Waar zou u dat geld vandaan halen?

Die weekenddiensten worden nu ook gedraaid dus ik zie niet in dat dat meer geld gaat kosten. Je wordt wel flexibeler in je planning en je laat meer ruimte aan het gesprek tussen medewerker en leidinggevende.

 

11) Zoals u weet is het niet ons terrein, maar als Platform Bezorgde Dienders willen wij met betrekking tot de procentuele verhoging over de gehele linie het volgende opmerken:

De verschillen tussen de anciënniteiten in de hogere salarisschalen zijn beduidend groter dan die verschillen in de lagere salarisschalen. Anders gezegd, per trede omhoog ontvangt de werknemer in de hogere salarisschaal een hoger bedrag dan de werknemer in een lagere schaal. Zonder de werknemers in de hogere salarisschalen tekort te willen doen, willen wij als Platform Bezorgde Dienders in overweging geven om “voor deze ronde” de mogelijkheden voor een z.g. “getrapte” salarisverhoging eens te onderzoeken. Die zou er als volgt uit kunnen zien:

t/m schaal 9                      6,5 % Schalen 10 t/m 12           4    % Boven schaal 12               3    % Daarmee wordt bereikt dat de doelgroep “die vooraan in de linie staat” (en in welke categorie zich de meeste collegae bevinden die het in financieel opzicht niet breed hebben), een acceptabele verhoging tegemoet kunnen zien en dat ook de werknemers in de hogere loonschalen er feitelijk behoorlijk op vooruit gaan. Hoe staat u daar tegenover?

Voor deze CAO heb ik ingezet op een salarisverhoging waarbij alle medewerkers naar verhouding in gelijke mate profiteren van de beschikbare loonruimte. Dat kan in mijn ogen het beste door voor iedereen een gelijk percentage af te spreken. De nullijn gold immers ook voor alle salarisschalen. Juist voor de doelgroep in de frontlinie hebben we, ondanks de nullijn, in de vorige CAO iets extra’s kunnen doen door het introduceren van de OVW-periodieken. Inmiddels profiteren al zo’n 28.000 medewerkers van deze periodieken die kunnen oplopen tot zo’n 10% extra salaris. Nog eens 20 duizend medewerkers zullen hier de komende jaren van profiteren.

12) Hoe gaat u ervoor zorgen dat de politiebonden weer aan tafel komen?

Met de via de bovensectorale afspraak gecreëerde loonruimte moet het toch mogelijk zijn eventuele verschillen tussen de inzet van de bonden en mijn inzet aan de cao-tafel te overbruggen. Ik blijf mij op alle mogelijke manieren inzetten om die brug te slaan.